مقایسۀ تأثیر روش های پیشگیری از سوءِمصرف مواد بر تکانشگری و راهبردهای مقابله ای دانش آموزان پسر

این پژوهش با هدف مقایسۀ تأثیر روش های پیشگیری از سوءِمصرف مواد به روش شناختی ـ رفتاری اجتماعی، آموزش مهارت های زندگی، ارائۀ پوستر و ارسال پیام کوتاه بر بهبود راهبردهای مقابله ای و کاهش تکانشگری دانش آموزان به مرحلۀ اجرا درآمد. پژوهش از نوع شبه آزمایشی و جامعۀ آماری دانش آموزان پسر تحت پوشش کمیتۀ امداد امام خمینی(ره) بودند که از میان آنها 150 نفر به صورت تصادفی انتخاب و در چهار گروه آزمایش و یک گروه گواه (هر گروه 30 نفر) قرار گرفتند. هر یک از شرکت کنندگان در پنج گروه، طی مراحل پیش آزمون و پس آزمون مقیاس راهبردهای مقابله ای (موس و بلینگ، 1981) و مقیاس تکانشگری (بارت و همکاران، 2004) را تکمیل کردند. داده ها از طریق تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شد. نتایج نشان داد که روش های پیشگیری بر بهبود راهبردهای مقابله ای و کاهش تکانشگری (01/0 p< ) دانش آموزان مؤثر است. نتایج آزمون تعقیبی کمترین تفاوت معنادار (lsd) نشان داد که هر چهار روش پیشگیری (بجز ارائۀ پوستر) با تأثیر متفاوت بر بهبود راهبردهای مقابله ای و بر کاهش تکانشگری مؤثر هستند (05/0 p< ).